Missy Sippy Ghent Gent review & pictures: Freddie |
|
Met Ina Forsman, Roland, Tiny Legs Tim, Guy Verlinde & The Mighty Gators, Steven Troch, Reneé Stock e.v.a. Het eerste volledige weekend van maart zal voor de stad Ghent een weekend zijn om in de analen te zetten want de opening van de Missy Sippy (Blues & Roots Club) moet wel het event van de laatste decennia zijn. Marie Follebout en Jelle de Boevé zijn de stuwende krachten achter dit nobel initiatief want zeg nu zelf er is nood aan nog meer clubs waar ‘live’ muziek kan worden aangeboden zonder dat we naar de grote CC’s hoeven te gaan. De uitnodiging om toch maar vanaf de receptie naar Ghent te trekken kon ik niet naast me neerleggen en op vrijdagavond dus richting Oost-Vlaanderen met als extra hindernis de ring van Brussel in de spits… ‘Just in Time’ aangekomen in ‘Klein Turkije’ voor wat een zeer aangename avond zou worden. De ‘Missy Sippy’ ligt in het begin van deze gekende straat en grenst aan de Korenmarkt, dit voor diegene die naar Ghent willen afzakken. Samen met een glaasje en enkele aperitiefhapjes was het lekker bijpraten met enkele artiesten als Guy Verlinde, Tim De Graeve, Reneé Stock en onze vriend Steven Troch. De laatste maal in Gent was voor Boogieville en ergens begon ik ze al te knijpen dat het weer ochtend zou kunnen worden alvorens het einde in zicht komt maar Guy stelde me gerust. De optredens waren ingedeeld in 6 groepen en zouden aanvangen rond 09.00PM en dat was dan al een heuse opluchting. Alvorens van start te gaan kwamen er nog enkele geplogenheden om de opening van deze knap ingerichte Blues & Roots club een officieel karakter te geven. Ook architect Jean Pierre Lippens mocht meedelen in de vreugde en ik moet eerlijk zeggen deze Missy Sippy is met zeer veel blues gevoel ingericht. Een knappe prestatie om van een pand dat lag te verkommeren een ‘place to be’ te maken.( De aankondiging van het ‘Live’ gedeelte van de avond was weggelegd voor de Ghentse Belleman van de Blues & Roots met name Sep Vermeersch aka DJ. Sep en de eerste formatie die de spits mocht afbijten waren Guy Verlinde en Tim De Graeve ondersteund door de Houserockers Reneé Stock, Steven Troch en King Berik en het was al meteen stomende blues waarmee ze wilden aanzetten maar tegen #2 kwam het rookalarm even roet in het eten werpen. Het duurde even voor de oorzaak was gevonden en zo kregen we de bevestiging dat dit pand wel echt rookvrij is ;-) Ruimte voor bluesdancin’ met een ‘Lindy Hop’ of een ‘Two Step’ zat er deze keer niet in want elke halve vierkante meter werd benut om iedereen een plaatsje te bezorgen, of met andere woorden…boesjevol en bloedheet!!! Gelukkig werd dit allemaal gezalfd door een intensieve set van Tim en Guy in die mate dat zelfs Reneé bij het woord ‘boogie’ opeens besefte dat hij van instrument moest veranderen. Aansluitend en maar met een kleine pauze volgde Guy Verlinde met zijn Mighty Gators. Het is natuurlijk een immens voordeel als niet telkens alles van het podium af moet maar gewoon kan blijven staan. Als extra attractie voor de avond werd hier maar door Guy en zijn Gators een videoclip ingeblikt voor zijn aankomend nieuw album rond mei. Uitkijken dus! Als derde set van de avond werd er beroep gedaan op Ina Forsman. Het lijkt wel of deze Finse hier haar stekje gevonden heeft want we hebben deze ‘youngster’ nu al wel enkele malen aan het werk gezien. De 3de keer op 3 weken om juist te zijn maar ik moet eerlijk toegeven dat het 3 keer anders is. Op Boogieville was ik danig onder de indruk maar op Hookrock Indoor was het meer rock ’n roll dan blues maar het kan ook aan de installatie gelegen hebben. Hier vanavond is de klankleur al terug donkerder en dat is dan weerom een goed punt voor de ‘Missy Sippy’. Uiteraard worden we nummers als ‘Down in Mexico’ en ‘Gettin’ Hip’ niet beu en dan is een set van een half uurtje al vlug voorbij wanneer je ‘fun’ hebt. Zelfs enkele jonge vrouwelijke studenten wisten dit blues geweld best te smaken in die mate dat de schoenen al vlug aan de kant gingen en zo werd het een barefootin’ hot shakin’ party met als afsluiter een uit de bol gaande Ina Forsman met Etta James haar ‘Something Got a Hold on Me’ en van mij mag deze Finse de Belgische nationaliteit aanvragen…Oh it must be love! Tijd om ‘Tiny Legs Tim’ in de spotlights te plaatsen en met nummers uit zijn nieuwste CD ‘Stepping Up’ is het ook een klein kunstje om die studentjes voor mij uit de bol te laten gaan. Als extra gast roept Tim onze eminentie van de blues op het podium en het wordt dit keer met Roland geen experimentele blues maar lekkere shuffles zoals zijn ‘Sugar Mama’. Na enkele nummertjes zat Roland zijn ‘acte de presence’ erop en konden we ons ruim na middernacht gaan opmaken voor een uitgebreide bluesjam. In Ghent hebben ze er weer een POI bij en we wensen Marie en Jelle nog alle succes toe al lijkt het me voor deze heerlijk ‘juke joint’ een uitgemaakte zaak, this place is here to stay!!! |
|
|